Yavaş yavaş düşüyorsun satırlarımdan.Aşk bitti sızısı kaldı şurda; tam sol yanımda...Yanımda olduqunu sanıyordum,yerimde sayıyormuşum meğer...Sensizliqin günleriyle işaretliydi yırtıp atılan takvimler...İyiliğim için olduqunu söylediqin bi yalanla oyalamışsın demek beni...Dediqin gibiymiş...Ben ne kadar da ''Saf''mışım...Göremedim gerçekleri..Yok,aslında hepsi aşktan'dı!..Aşk öldü sonunda..Şimdi gerçeklerleyim..Sağ cebimde kabullendiklerim...Ki biz bitmedik,başlamamıştık.Yeterince dinleyemedim seni..Sen yeterince dinlemedin beni!..
Sözlerim ''hiç bir zaman benim olmayan''a..Hala çocuğum aslında...Saflıqını,avuntularını kaybetmiş bir çocuk...Biliyorum ki sen hiç gelmeyeceksin karanlıqıma...'O' merhem oldu işte kanayan yaralarına!Bi qün biri gelip çıkaracak beni bu boşluktan...Ama ne olursa olsun şu sızı gitmeyecek bu kızın sol yanından!..